Uniwersytet Warszawski; Wystąpienie podczas inauguracji roku akademickiego na Wydziale Prawa i AdministracjiMagnificencjo Rektorze Uniwersytetu Warszawskiego, Szanowny Panie Dziekanie, Szanowne Panie i Panowie Profesorowie, Młodzieży Akademicka !
Mam zaszczyt uczestniczyć w uroczystości otwarcia kolejnego roku akademickiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, którego tradycja sięga niemal dwustu lat, a jego dzieje zawsze były ściśle splecione z dziejami kraju i jego stolicą.
Dzisiejsza uroczystość jest dla mnie szczególną okazją dla wyrażenia wdzięczności za udział przedstawicieli środowiska akademickiego związanego z Wydziałem Prawa i Administracji w kształtowaniu instytucji życia publicznego. Szczególnym wyrazem tej aktywności jest stałe uczestnictwo przedstawicieli tego środowiska w pracach parlamentu. Przypomnieć należy w tym miejscu, że prawnicy z tego wydziału, biorąc udział w procesie tworzenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, walnie przyczynili się do nadania jej ostatecznego kształtu.
Szanowni Zebrani!Dziś, po wyrażeniu przez naród swej woli w referendum europejskim, Państwo Polskie, dla którego historia nie zawsze była łaskawa, otrzymało od losu wyjątkową szansę. Szansę zabezpieczenia swojego rozwoju społecznego i gospodarczego w ramach wspólnoty wolnych i demokratycznych narodów Europy.
Szansa ta związana jest jednak z wyzwaniami, które dziś stoją przed wszystkim środowiskami politycznymi reprezentowanymi w parlamencie. Konieczna jest dalsza harmonizacja polskiego ustawodawstwa z prawem Unii Europejskiej. Proces ten nie został jeszcze zakończony. Chciałbym wyrazić nadzieję, iż do końca tego roku Rada Ministrów i parlament ostatecznie zrealizuje ten obowiązek.
Zmierzająca do pozytywnego finału integracja Państwa Polskiego ze Wspólnotą Europejską skłania do refleksji w jakim zakresie niektóre rozwiązania zawarte w konstytucji i w ustawach odpowiadają wyzwaniom wynikającym z przyszłego funkcjonowania polskich przedstawicieli w strukturach europejskich. Przemyślenia wymaga również kształt instytucji państwowych, które odpowiedzialne będą w przyszłości za implementację dyrektyw unijnych do systemu prawa krajowego. Wszelkie inicjatywy legislacyjne w tym zakresie poprzedzone powinny być szeroką dyskusją społeczną prowadzoną w atmosferze namysłu i rozwagi.
Najbliższe dni i tygodnie stawiają przed polskim rządem szczególnie trudne zadanie związane z ostatecznym kształtem Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy. W rękach polskich negocjatorów złożone są nadzieje wszystkich środowisk politycznych. Przede wszystkim chcemy utrzymania ustaleń nicejskich, zależy nam jednak także na kilku innych postulatach, których wspólnym celem jest stworzenie Unii Europejskiej przyjaznej nie tylko dla wielkich i silnych, ale także dla małych i słabszych.
Walcząc o to, co uważamy za ważne, musimy jednak uważać, aby nie zagubić tego, co najważniejsze: pierwszego w historii traktatu konstytucyjnego dla Europy, posuwającego o kolejny krok do przodu dzieło integracji kontynentu. Czytelną ideą, na której Ojcowie Założyciele Unii ufundowali swoją wielką wizję zjednoczenia Europy jest wspólnota wartości, które przez setki lat współtworzyły wszystkie europejskie narody. Zasady wolności, demokracji i poszanowania praw człowieka stanowią nasze wspólne dziedzictwo. Są one w równej mierze francuskie, co brytyjskie, w równej mierze niemieckie, co polskie. Mają źródło w ideach i dorobku cywilizacji greckiej i rzymskiej, renesansu i oświecenia, a także różnych religii, w tym zwłaszcza chrześcijaństwa. Wejście nowych państw do Unii Europejskiej to okazja dla odnowienia idei integracji. Wszyscy uczestnicy tego wielkiego projektu winni mieć świadomość jego historycznego znaczenia. Mówię o tym wszystkim tu i teraz, bo Polska w strukturach europejskich to także wielkie wyzwanie dla całego polskiego środowiska prawniczego. Niewątpliwie proces stosowania prawa europejskiego będzie spoczywał na urzędnikach, sędziach, a także na prawnikach zrzeszonych w korporacjach zawodowych. W procesie tym uczestniczyć będą zarówno obecne, jak i następne pokolenia prawników, absolwentów tego i innych wydziałów prawniczych.
Szanowne Panie i Panowie Profesorowie !
Od Waszego zaangażowania i serca dla idei integracji Polski z Unią Europejską zależeć będzie stan świadomości młodych prawników, na których spocznie ciężar kształtowania instytucji europejskich. Brzemię odpowiedzialności za to jak szybko uda się pokonać dystans organizacyjno-instytucjonalny, jaki wciąż jeszcze dzieli Polskę i państwa Unii Europejskiej, spoczywa zarówno na elitach politycznych jak i na środowiskach akademickich.
Szanowni Państwo !
Środowisko prawnicze niejednokrotnie formułowało krytyczne uwagi pod adresem władzy ustawodawczej. Dziękujemy za ten krytycyzm , jest on nam potrzebny. Jesteśmy świadomi naszych niedociągnięć, które usilnie staramy się usuwać – także z Waszą pomocą.
Jako konstytucyjny reprezentant Sejmu chciałbym zatem Wam (ale przecież i nam wszystkim) życzyć owocnej współpracy między politykami i środowiskiem akademickim dla dobra Rzeczypospolitej. Studentom, zwłaszcza świeżo przyjętym szczęściarzom, życzę, aby studia rozwinęły ich osobowości, aby nauka stała się ich pasją, a nie czymś w rodzaju jazdy obowiązkowej. Na koniec z przyjemnością powtórzę to, co od kilkuset lat śpiewają akademickie chóry:Vivat Academia, Vivant Professores !
Źródło: www.borowski.plPowrót do "Wystąpienia" /
Do góry 
