Sejm - Wystąpienie powitalne na forum X sesji Zgromadzenia PoselskiegoSejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Sejmu Republiki LitewskiejPanowie Współprzewodniczący,
Panie i Panowie Posłowie Sejmu i Sejmasu,
Szanowni Państwo !
Istnienie i pięcioletnia już działalność naszego poselskiego Zgromadzenia jest zjawiskiem wyjątkowym w światowej praktyce parlamentarnej. Członkowie Zgromadzenia, delegowani przez oba nasze Sejmy, wykonują znakomitą pracę na rzecz polsko - litewskiego partnerstwa i lepszego wzajemnego zrozumienia. Cieszę się, że mogę przekazać wyrazy szacunku i solidarności w imieniu polskiego parlamentu deputowanym litewskim, reprezentującym tak bliski nam Polakom naród litewski, ludziom stanowiącym prawo niepodległej Litwy i kształtującym jej przyszłość.
Polska patrzy dziś z wielkim szacunkiem na niepodległą Litwę. Szanujemy litewskie tradycje, w szczególności tradycję narodowego odrodzenia litewskiego z XIX i początków XX stulecia. Szczególny charakter stosunków polsko - litewskich to nie tylko historia. Dziś z radością witamy Litwę w gronie państw sojuszniczych zaproszonych do członkostwa w NATO. Obecnie wspólnie zbliżamy się ku UE. Przed nami szczyt w Kopenhadze.
W tej chwili najważniejsze dla naszych społeczeństw to budowa demokratycznego państwa prawa, rynkowa transformacja gospodarki oraz pełnoprawny udział w integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Zbliża nas ku sobie nie tylko przeszłość, ale wspólna odpowiedzialność za przyszłość. Polska i Litwa stały się modelowym wręcz przykładem współpracy zwanej z uwagi na tożsamość celów partnerstwem strategicznym.
W Polsce, pewnie podobnie jak na Litwie, dokonujemy bilansu ostatnich lat, po to by ocenić, co się nam udało, a co nie i dlaczego. Zbudowaliśmy mocne instytucje demokratycznego państwa prawnego. Również w dziedzinie gospodarki nasze osiągnięcia są niezaprzeczalne, choć transformacja to proces długotrwały i kosztowny, nie tylko finansowo, ale i społecznie.
Jestem przekonany, że oba nasze kraje szczególnie dobrze wykorzystały minione jedenaście lat od momentu wznowienia polsko - litewskich stosunków wzajemnych. Podpisanie Traktatu miedzy naszymi państwami otworzyło drogę do partnerstwa, do Polsko Litewskiego Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów, Zgromadzenia Poselskiego obu Sejmów, Rady do spraw Współpracy między rządami i wspólnego Forum samorządowego. Instytucje te stały się płaszczyzną dialogu i miejscem rozwiązywania mniejszych i większych problemów. Im właśnie zawdzięczamy dynamikę kontaktów dwustronnych.
Bardzo dobrze wspominam moją wrześniową wizytę na Litwie, podczas której mogłem spotkać się ze wszystkimi czołowymi politykami tego kraju.
Raz jeszcze serdecznie za to dziękuję.
Rozmowy, bardzo osobiste, prowadzone były w znakomitej atmosferze. W pewnej części dotyczyły one problematyki mniejszości narodowych w obu krajach. Ze szczególnym zadowoleniem przyjąłem deklarację wszystkich moich litewskich rozmówców - przewodniczącego Sejmu Paulauskasa, Prezydenta Adamkusa, Premiera Brazauskasa, o woli przestrzegania zasady nieumniejszania nabytych już uprzednio praw mniejszości narodowych.
Dlatego też chciałbym w tym momencie podzielić się z Państwem swoim niepokojem co do ostatnich projektów ustaw o mniejszościach narodowych i oświacie, nad którymi trwają prace w Sejmie litewskim. W proponowanym kształcie pozostają one bowiem w sprzeczności z tą zasadą.
Doceniam bardzo ważną rolę Zgromadzenia Poselskiego w rozstrzyganiu problemów w stosunkach między Polską a Litwą. Dlatego też sądzę, że Zgromadzenie podzieli mój niepokój, a deputowani litewscy - zwłaszcza członkowie Zgromadzenia - pochylą się nad problemem i przedyskutują wprowadzenie takich zmian we wspomnianych projektach ustaw, by ich kierunek zgodny był z duchem i literą Traktatu między Polską a Litwą z 1994 roku oraz ze wspomnianymi wyżej deklaracjami najwyższych osobistości litewskich.
Jednocześnie chcę podkreślić, że gdyby któraś z mniejszości narodowych zamieszkujących w Polsce, sygnalizowała jakiekolwiek próby umniejszania swoich praw, jako Marszałek Sejmu stanowczo będę temu przeciwdziałał.
Wiem, że moje słowa w tak szacownym gronie posłów i deputowanych stanowiących prawo w obu krajach, mogą liczyć na dobrą wolę i zrozumienie obu stron.
Nie zapominam o współpracy gospodarczej. Dobrze, że dzisiejsza sesja Zgromadzenia poświęcona jest tej niezwykle istotnej dla naszych wzajemnych stosunków kwestii.
Litwa z sukcesem przeprowadziła transformację rynkową i sprostała trudnemu wyzwaniu, jakim były konsekwencje rosyjskiego kryzysu. Godny podziwu jest szybki wzrost gospodarczy, niska inflacja i stabilne finanse. Z zadowoleniem odnotowuję dynamiczny rozwój wymiany handlowej między naszymi krajami. Polska jest piątym partnerem gospodarczym Litwy. Dążymy do dalszego rozszerzania kontaktów gospodarczych, wspieramy działania przedsiębiorców. Zachęcamy do współpracy inwestycyjnej i znoszenia barier hamujących współpracę. Nie ulega wątpliwości, że przede wszystkim poprawie musi ulec infrastruktura drogowa i kolejowa i w Polsce i na Litwie. Polska musi odrobić poprzednie zaniedbania w tym zakresie. To nasze wielkie zadanie. Wspólne członkostwo w Unii Europejskiej powinno być tu bardzo pomocne.
Rezultaty jakie osiągnęliśmy w budowie stosunków dobrosąsiedzkich stały się fundamentem stabilności naszego regionu i naszym wkładem w budowę bezpieczeństwa całego europejskiego kontynentu. Stanowi to dobrą zapowiedź naszych sojuszniczych więzi przypieczętowanych postanowieniami przyjętymi przez szczyt NATO w Pradze. Dziś pewni już jesteśmy, że nie sprawdziły się obawy przeciwników rozszerzenia Paktu Północnoatlantyckiego. Europa jest bezpieczniejsza i lepiej przygotowana do sprostania zagrożeniom nowego typu.
Trudno dziś znaleźć obszar, w którym Polska i Litwa nie miałyby punktów zbieżnych. Niepodległość i suwerenność obu krajów, bezpieczeństwo i warunki ich pomyślnego rozwoju są ze sobą ściśle związane.
Przemiany w naszych krajach pozwoliły nam na wzięcie udziału w procesie rozszerzania Unii. W roku 2004 będziemy już pełnoprawnymi członkami tej organizacji. Oba nasze kraje wspierają się i współpracują w drodze do struktur europejskich. Nakazem chwili jest obecnie koordynacja naszych stanowisk tak aby nikt nie mógł wykorzystywać ewentualnych różnic między nami, konieczność maksymalnego wykorzystania swoich racji i podkreślanie strategicznego partnerstwa w kontaktach wielostronnych.
Przewiduję, że nowa faza współpracy na forum Zgromadzenia to konieczność zdefiniowania jego celów po wejściu naszych państw do UE i wspólne zastanawianie się nad inicjatywami wobec UE. Przekazywanie sugestii dla członków ZP Rady Europy, PE i instytucji rządowych a także swoiste "poganianie" w stosunkach wzajemnych.
Będąc w najbliższej przyszłości państwami granicznymi Unii, chcemy stanowić jej okno ku wszystkim krajom i narodom, zamieszkującym Europę. Celem naszych działań we współpracy z państwami, które nie przystąpią w najbliższym czasie do NATO i UE winno być promowanie wartości demokratycznych, pokoju, stabilizacji i bezpieczeństwa obszaru euroatlantyckiego. Możemy wspólnie dzielić się naszymi doświadczeniami w budowie systemu demokratycznego, gospodarkirynkowej i doświadczeniami naszej dwustronnej, partnerskiej współpracy. Nic tak nie sprzyja zacieraniu narodowych stereotypów jak bezpośrednie kontakty.
Zaproponowałem Przewodniczącemu Rady Najwyższej Ukrainy, panu Wołodymyrowi Łytwynowi, podczas Jego wizyty w Polsce, powołanie sejmiku polsko - ukraińskiego. Doświadczenia Waszego Zgromadzenia będą tu na pewno pomocne.
Polska i Litwa wkroczyły w dwudziesty pierwszy wiek jako odnowione, równoprawne państwa europejskiej rodziny narodów. Po 200 latach od upadku państwa polsko - litewskiego historia zatoczyła wielkie koło. Znowu jesteśmy razem. Ale świat się zmienił i nie zbudujemy już potęgi tylko we dwójkę. O dobrobyt i bezpieczeństwo naszych obywateli musimy dziś zadbać w przymierzu opartym na uznaniu zasad demokracji, gospodarki rynkowej, solidarności międzynarodowej, poszanowaniu kultur i odmienności różnych narodów.
Życzę owocnych obrad !
Źródło: www.borowski.plPowrót do "Wystąpienia" /
Do góry 
